[SF] เหว่ยถิง x หวังหยวน :: bitter-sweet บทนำ

เหว่ยถิง x หวังหยวน

บทนำ

หลายคนบอกว่า.... การแต่งงาน

คือตอนจบที่สมบูรณ์แบบของความรักอันหอมหวาน

แต่สำหรับผม... มันคือจุดเริ่มต้นของชีวิตคู่... ที่ปราศจากความรัก

หวังหยวนล้มตัวลงบนเตียงนุ่มที่ถูกโปรยด้วยกลีบกุหลาบสีแดงเป็นรูปหัวใจ เตียงกว้างอ่อนยวบลงตามน้ำหนักของคนตัวเล็ก เขาเพิ่งชำระร่างกายเสร็จหลังจากส่งแขกเหรื่อหลังจบงานแต่งงานก็เป็นอันสิ้นสุดภารกิจการเป็นเจ้าสาวของวันนี้ แต่หน้าที่ต่อไปจากนี้คือการเป็นภรรยาของ เฉินเหว่ยถิง

ดวงตาเล็กเรียวค่อยปิดลงอย่างเหนื่อยอ่อนเมื่อนึกถึงวันที่พ่อของเขาบอกว่าจำเป็นต้องให้เขาแต่งงานกับลูกชายของเพื่อนที่เพิ่งจบป.โทจากอเมริกา เพื่อช่วยธุรกิจของพ่อที่ช่วงนี้ค่อนข้างจะติดขัด หวังหยวนเลยตอบตกลงแต่งงานเพื่ออุ้มชูธุรกิจของบิดาขึ้นมา ทั้งที่เขายังเรียนแค่มหาวิทยาลัยและเจ้าบ่าวของเขาก็ไม่ได้มีท่าทีเต็มใจอะไรในการแต่งงานครั้งนี้ แต่ในงานที่เพิ่งจบไปก็ถือว่าเขาทำหน้าที่เจ้าบ่าวได้ดี

หวังหยวนลืมตาขึ้นสำรวจห้องที่เป็นเรือนหอของเขากับเฉินเหว่ยถิง ห้องกว้างขวางสไตล์โมเดิร์น มันน่าตะหงิดใจนิดหน่อยที่เฟอร์นิเจอร์แทบทุกชิ้นเป็นสีดำ แต่ให้ความรู้สึกดึงดูดอย่างน่าประหลาด

แกร่ก

ประตูห้องถูกเปิดออก หวังหยวนหันกลับไปมองผู้มาใหม่ซึ่งไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเหว่ยถิงนั่นเอง เด็กน้อยมองอีกฝ่ายที่เดินเข้ามาด้วยสีหน้าเรียบเฉย เขามีแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเล็กพันไว้เหนือเอวเพื่อปกปิดร่างกายบางส่วนไว้เท่านั้น ดวงตาเล็กวูบไหวไปมากับร่างกายของคนตรงหน้า

“ไปนอนสิ ดึกแล้วมัวยืนทื่อทำอะไรอยู่ได้”

ถึงแม้จะได้ยินคำพูดค่อนขอดแต่หวังหยวนยังยืนอยู่ที่เดิมเป็นเพราะเขาวางตัวลำบากกับสามีที่ไม่เคยทำความรู้จักกันมาก่อน และดูเหมือนจะไม่ชอบเขามากด้วย

“หึ หรือว่า... เธอรอให้ฉันทำหน้าที่สามีอยู่”

 .......

ใบหน้าคมที่เลื่อนมาใกล้เข้ามาใกล้เพียงไม่ถึงคืบ ริมฝีปากนั่นยิ้มเหยียดกับคำพูดของตนเอง ทำเอาคนฟังทั้งโมโหทั้งอาย หวังหยวนยืนหน้าร้อนฉ่าไม่กล้าเงยขึ้นสบตาอีกคน ให้ตายเถอะนี่แค่คืนแรกเท่านั้น ไม่อยากนึกจริงๆ ว่าวันต่อไปเขาต้องรับมือกับอะไรบ้าง 

โปรดติดตามตอนต่อไป....